concilies
Zoals al enkele keren is aangehaald waren de christenen sterk bezig met het tegengaan van de joodse religie. De concilies geven hier ook blijk van, want in meerdere gevallen werden er maatregels ingesteld die in het nadeel van de joden waren.
Concilie van Clermont
Tijdens dit concilie werd er opgeroepen tot de kruistochten ter bevrijding van het heilige land.
Hierbij sprak Paus Urbanus echter ook van de christenvijandige. Niet enkele de islamieten waren een probleem, maar ook de Joden. Zij hadden namelijk schuld aan de dood van Christus. Dit zorgde in het algemeen voor een versterking van de haat tegen joden.
Derde Lateraanse Concilie
De christenen mochten geen leningen met rente meer afsluiten met andere christenen. Joden kregen daarom het recht om leningen af te sluiten. De kerk maakte zelf ook gebruik van deze leningen bij joden. Dit speelde later een negatieve rol in de beeldvorming van de joden.
De joden kregen in ruil bescherming tegen het geweld dat hen werd aangedaan door anderen. Al moesten ze hiervoor wel hun recht op grondbezit afgeven en mochten ze geen overheidsfuncties op zich nemen of deelnemen aan de gilden.
Vierde Lateraans Concilie
Tijdens dit concilie werden de maatregelen tegen de joden plots veel strenger. Het joodse volk in Europa werd veel meer beperkt.
- Joden moesten ook de tienden betalen aan de kerk.
- Joden moesten zich onderscheiden door hun kleding.
- Het was joden niet toegestaan om buiten te komen tijdens de laatste drie dagen van de Paastijd.
- Joden mochten geen openbaar ambt bekleden.
- Men was niet toegestaan om joden te helpen zo'n ambt te bemachtigen, dat was strafbaar.
- Joden die gedoopt waren moesten weerhouden worden van terug te keren naar hun oud geloof.
De omgang met de joden in Europa was dus op korte tijd sterk veranderd. Niet lang hierna veranderden ook de wereldlijke leiders hun visie op de joden die in hun gebied woonden.